အစိမ္းေရာင္ေရႊ
==================================================
ေရႊစိမ္းျဖစ္ေနတဲ့ဝါးကို ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံး တူညီတဲ့
ဝါးေစ်းကြက္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မွသာ ေရရွည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအျဖစ္
ေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္ပါလိမ္႔မယ္။
==================================================
အမွန္ေတာ့ ေရႊဆိုတာအဝါေရာင္ဆိုတာ လူတိုင္းသိၿပီးသားပါ။ ကမၻာ့သတ္မွတ္ခ်က္အရ အဖိုးတန္ပစၥည္း အေနနဲ႔ လူအမ်ားႏွစ္ၿခိဳက္သံုးစြဲေနၾကတယ္ဆိုတာ လည္းျငင္းလို႔မရျပန္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ေရႊရွိရင္ေငြျဖစ္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီေတာ့ ေရႊကိုမွတ္ေက်ာက္တင္ၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးကို ေရႊႏိုင္ငံ ၊ေရႊျမန္မာရယ္လို႔ ကမၻာ့အလယ္မွာသိေနၾကတာေပါ့။ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ား မသိေသးတဲ့ကမၻာ့ေစ်းကြက္မွာ အစိမ္းေရာင္ေရႊလို႔ေစ်းကြက္ဝင္ေနတဲ့ ဝါးအေၾကာင္းပဲ။ ကမၻာကတန္ဖိုးထားေနလို႔ ေရနံကို ေရႊမဲလို႔တင္စားသလို ဝါးကိုလည္း ေရႊစိမ္းလို႔သတ္မွတ္ေနၾကၿပီ။ ဒီေတာ့ေရႊျမန္မာတိုအတြက္ အစိမ္းေရာင္ေရႊျဖစ္ေနတဲ့ ဝါးကိုမိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာနိဳင္ငံရဲ႕ သယံဇာတၾကြယ္ဝမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့စီးပြားေရးေစ်းကြက္ လိုအပ္ခ်က္အရ ျပင္ပနိဳင္ငံတကာက စိတ္ဝင္စားျခင္းကိုခံေနရတယ္။ ဟိုးတုန္းက ကမၻာမွာနံပါတ္တစ္လူသိမ်ားတဲ့ နာမည္တစ္လံုးနဲ႔သစ္ကလည္း ကၽြန္းေရႊဝါပဲေလ။ အခုရာစုအတြက္ အစိမ္းေရာင္ေရႊလို႔ တင္စားခံထားရတာ ဝါးပင္ပါဆိုရင္ အံ့ၾသမ်ားသြားၾကမလားပဲေနာ္။ ကၽြန္းေရႊဝါေခတ္က ဝါးကိုဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္သစ္ (Poor man’s timber) လို႔သတ္မွတ္ခဲ႔ၾကတာပါ။ ကမၻာမွာ ကၽြန္းရွားလာသလို အထူးျပဳခံခဲ႔ရတဲ့ ျမန္မာကၽြန္းေရႊဝါေတြလည္း ကုန္သေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္အတြက္ အစားထိုးဖို႔ နည္းပညာနဲ႔ အဆင္ျမင့္ေပါင္းစပ္ ရွာေဖြၾကေတာ ့ဝါးကုိသြားေတြ႕ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ပင္လံုးအသံုးဝင္ေနတဲ့ ဝါးဟာေရႊျဖစ္လာတာ အဆန္းမဟုတ္ေပမဲ႔ ေက်းလက္ျပည္သူေတြအဖုိ႔ေတာ့ ဆန္းေနပါလိမ္႔မယ္။ ေက်းလက္ေနသူကေတာ့ ဝါးကို အိမ္ေဆာက္၊ တိုင္ေထာင္၊ ေဖါင္ဖြဲ႕၊ ျငမ္းဆင္၊ စေကာဆန္ခါကလြဲလို႔ ဝါးတန္ဖိုးကို မသိၾကရုိးအမွန္ပါ။ ျပည္တြင္းစက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ယြန္းထည္ပစၥည္း၊ ဝါးပါေကးၾကမ္းခင္း အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကို ထုတ္လုပ္ေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဓိကကုန္ၾကမ္းျဖစ္တဲ့ ဝါးကို စနစ္တက်ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ စိုက္ပ်ဳိးၾကဖို႔ ေမ႔ေနၾကဟန္တူရဲ႕။ ကမၻာ့ေစ်းကြက္ကို သိထားၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းနိဳင္ငံေတြက ဝါးေစ်းကြက္ကိုသိထားၾကေတာ့ ျမန္မာနိဳင္ငံမွာ ဝါးေစ႔ေတြလာဝယ္စုေဆာင္းေနၾကပါၿပီ။
ျမန္မာနိဳင္ငံအေနနဲ႔ ဝါးထက္အဖိုးတန္တဲ့ သယံဇာတေတြရွိေနေတာ့ ဆင္းရဲသားရဲ႕သစ္ကို စိတ္မဝင္စားတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ်ာ့ခ်ေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူ ဝါးခ်စ္သူအသင္းဖြဲ႕ေပးျဖစ္ခဲ႔တာပါ။ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ဝိုင္းဝန္းကူညီမႈေတြနဲ႔ ဝါးေတာေတြကို နည္းပညာအရ ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ သုေတသနျပဳလုပ္ျခင္း၊ စနစ္တက်စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ျခင္းေတြကို သင္တန္းပို႔ခ်မႈေတြ၊ ေဆြးေႏြးဖလွယ္မႈေတြနဲ႔ ခရီးဆက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။
ျမန္မာေျမပံုရဲ႕ ပဲခူးရုိးမ၊ ရခိုင္ရုိးမ၊ တနသၤာရီတိုင္း ဆိုတဲ့ေနရာေဒသေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က ဝါးေတာႀကီးေတြစိုးမိုးခဲ႔ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာ့တတိယေျမာက္ ဝါးေတာဧရိယာ ပိုင္ဆိုင္မႈအမ်ားဆံုးနိဳင္ငံ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အခုေတာ့ ေဒသခံေတြေျပာျပခ်က္အရ ဝါးလွည္းတစ္စီးရဖို႔ ေတာင္ေပၚမွာ ၃ ညအိပ္ရင္းခုတ္ေနရၿပီတဲ့။ ဝါးေပါခဲ႔တဲ့ေပါက္ေခါင္း၊ သာယာဝတီက လူေတြေတာင္ ဝါးလိုခ်င္ရင္ တျခားကဝယ္သံုးေနရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဟုတ္မွာပါ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးရဲ႕ အသိမွာ ခုတ္ဖို႔ပဲသိခဲ့တာေလ။ ဝါးစိုက္ဖို႔ဆိုတာ ျမန္မာနိဳင္ငံအတြက္ ရယ္စရာေပါ့။ ဘယ္ေနရာမွာၾကည့္ၾကည့္ ဝါးေတာေတြျမင္ေနၾကရေတာ့ ဝါးကိုစိုက္စရာလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိခဲ့တာအမွန္ပါ။ ကမၻာ့ေစ်းကြက္ဆိုတဲ့ ဗဟုသုတနဲ႔ အလွမ္းေဝးေလေတာ့ ဝါးဟာ ေရႊစိမ္းျဖစ္ေနၿပီဆိုတာေရာ ယံုနိဳင္ၾကပါ့မလား။ သိတဲ့လူေတြကေတာ့ ေစ်းကြက္အတြက္ေဖၚစားကုန္ၾကပါၿပီ။ ဝါးတန္ဖိုးမသိေတာ့ ဝါးေပါတဲ့နိဳင္ငံမွာေနေပမဲ႔လည္း ဝါးေတာေတြကို အစိမ္းသက္သက္သံုးရုံကလြဲလို႔ ေက်ာ္သြားမိေနၾငကတယ္။ ဝါးေတာ စနစ္တက်စိုက္တတ္ဖိုလိုတယ္။ ဝါးေတာေတြေပါေနေပမဲ့အရည္အေသြးမီတဲ့ဝါးေတြျဖစ္မွ အဆင့္ျမင့္ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္နိဳင္မွာပါ။ ဝါးဟာ ကရိကထမ်ားတဲ့ ယုယရတဲ့အပင္မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အၾကမ္းခံနိဳင္တဲ့သတၱိရွိတယ္။ မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ကို ေပ်ာ့ေျပာင္းညႊတ္ေကြးနိဳင္တဲ့အစြမ္းသတၱိေၾကာင့္ ခိုင္ခန္႔တဲ့ ပင္စည္ႀကီးမ်ားထက္ပိုခံနိဳင္ရည္ရွိပါတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္ဟီရုိရွီးမားအဏုျမဴဗံုးဒဏ္ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးျပန္လည္ရွင္သန္ေပၚေပါက္ေရာက္နိဳင္တဲ့အပင္ဟာ ဝါးပင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝါးဟာျမန္မာလူမ်ဳိးအတြက္ ရင္းႏွီးၿပီးသားပါ။ စနစ္တက် စိုက္ပ်ဳိးထိန္းသိမ္းတတ္မယ္၊ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာေပါင္းစပ္မႈေတြရမယ္ဆို ကမၻာ့ေစ်းကြက္ မေရာက္နိဳင္စရာမရွိပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႕ ဝါးကုန္ၾကမ္းကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။
တစ္ျခားနိဳင္ငံကနည္းပညာေတြနဲ႔ေငြရွိသူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အဓိကဝါးကုန္ၾကမ္းမရရင္ ဘယ္ပစၥည္းမ်ဳိးကိုမွ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်နိဳင္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာမွာ ဝါးကုန္ၾကမ္းေတြရွားလာၿပီးေစ်းႀကီးလ်က္ရွိတာကိုလည္း အသိေပးပါရေစ။ ဒါေၾကာင့္အေျခခံအေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ အဓိကဝါးကုန္ၾကမ္းကို ခိုင္မာတဲ့ေစ်ကြက္တည္ေဆာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေရႊစိမ္းျဖစ္ေနတဲ့ဝါးကို ျမန္မာတစ္နိဳင္ငံလံုး တူညီတဲ့ ဝါးေစ်းကြက္နဲ႔ ထိန္းခ်ဴပ္ထားနိဳင္မွသာ ေရရွည္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအျဖစ္ေဆာင္ရြက္သြားနိဳင္ပါလိမ္႔မယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဝါးၿခံပိုင္ရွင္ေတြ၊ ဝါးစိုက္ပ်ဳိးေရာင္းသူေတြ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေရႊစိမ္းျဖစ္တဲ့ ဝါးကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကေပမဲ့ အလုပ္သမားဘဝေတြက လြတ္ေျမာက္နိဳင္မယ္မထင္ပါဘူး။ သူမ်ားေပးေငြနဲ႔ စိုက္ခိုင္း၊ သူမ်ားျဖတ္တဲ့ေစ်းနဲ႔ေရာင္းတဲ့ စနစ္ေတြ ကုန္ဆံုးေစခ်င္ပါၿပီ။
စိုက္ပ်ိဳးေရးနိဳင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ကိုယ့္ေျမ၊ကိုယ့္ေရ၊ ကိုယ့္ဘဝေတြကို အရင္းတည္ၿပီး တျခားနိဳင္ငံေတြ ႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႕ စိုက္ပ်ိဳးေပးေနရတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ကၽြန္းနဲ႔ အဖိုးတန္သစ္ေတာႀကီးေတြကုန္သြားပါၿပီ။ ဒီသစ္ေတာႀကီးေတြျပန္ျဖစ္လာေအာင္ ျပန္စိုက္ရင္ေတာင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ အခ်ိန္ယူရပါလိမ္႔မယ္။ ဝါးက ၂ ႏွစ္ကေန မ်ိဴးရင္းကိုလိုက္ဖို႔ ၈ ႏွစ္အၾကာဆံုးပါ။ အမ်ားအားျဖင့္ ၂ ႏွစ္ကေန ၅ ႏွစ္ဆို အလုပ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အၾကမ္းခံနိဳင္တဲ့သတၱိ၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ ေျမၿပိဳမႈကို ထိန္းနိဳင္ျခင္း ေလမိုးဒဏ္ကို ကာကြယ္ေပးနိဳင္ျခင္း၊ O2 ပိုမိုထုတ္နိဳင္ျခင္း၊ ေအးျမတဲ့အရသာနဲ႔ အတူခ်ဳိလြင္တဲ့ေလတိုးသံကို ေပးေဆာင္နိဳင္ျခင္းေတြဟာလည္း ဝါးရဲ႕ သဘာဝတန္ဖိုးေတြပဲမဟုတ္ပါလား။ ဆင္းရဲသားေတြ ဘဝၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ေပးနိဳင္တာ ဝါးပင္ဝါးေတာဆိုတာ မေမ႔သင့္ပါဘူး။
ကမၻာရဲ႕ ေထာင္စုရည္မွန္းခ်က္ေတြမွာလည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ ငတ္မႈေခါင္းပါးေလ်ာ့ခ်ေရးဟာ ပန္းတိုင္တစ္ခုအေနနဲ႔ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္သက္တမ္းဟာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ဆိုျပည္ပါေတာ့မယ္။ ကမၻာမွာေရာ ျမန္မာနိဳင္ငံမွာပါ ဒီပန္းတိုင္ကိုျဖည့္ဆည္းေပးနိဳင္ၾကပါေတာ့။ ဝါးခ်စ္သူမ်ားအသင္းကေတာ့ ျမန္မာေက်းလက္ ျပည္သူေတြအတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ ကြက္လပ္ျဖည့္နိဳင္ဖို႔ သႏၷိဌာန္ခ်ထားပါတယ္။ ျမန္မာတစ္နိဳင္ငံလံုး ဝါးေတာေတြကို ေရႊအျဖစ္ တန္ဖိုးထားတတ္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း……
ေဒဝီသန္႔စင္
No comments:
Post a Comment